SUBSIDIE

​

februari 2018 (ook gepubliceerd in iO Pages)

Onlangs kwam mij ter ore dat de Raad van Cultuur de Nederlandse overheid heeft geadviseerd subsidies toe te kennen aan dance en het Nederlandse lied. Ik neem aan dat bedoeld wordt: het Nederlandstalige lied, en dan met name het volkse genre.

Er zijn de afgelopen tijd weinig berichten geweest die mij zo blij maakten als deze mededeling. O ja, de toekenning van een miljoen euro aan het bandje de Staat, door diezelfde Raad van Cultuur, die kwam aardig in de buurt. Het deed me enorm goed om te weten dat deze arme sloebers nu eindelijk de kans kregen om hun zieltogende carrière nieuw creatief leven in te blazen. Als er één band het verdiende, was het toch wel de Staat. En zeg nou eerlijk, een miljoen, het is eigenlijk nog niks als je het wilt maken in Amerika. Maar goed, een gegeven paard kijk je niet in de bek. En ik wacht in spanning op het creatief en boekhoudkundig jaarverslag van de Staat over 2017. Wat zouden ze met die eerste 250.000 euro gedaan hebben?

Het bericht kwam kort nadat ik had begrepen dat iemand bij de VVD juist alle subsidie op popmuziek wilde schrappen, omdat de naam popmuziek immers afgeleid was van het woord ‘populair’(o ja joh?) en dat iemand die popmuziek maakt, zichzelf dus kan bedruipen. Lukt dat niet, dan ben je niet populair genoeg en moet je maar wat anders gaan doen, zo luidde de redenering. Mij ontgaat deze logica. Ik meende in mijn naïviteit dat subsidie niet bedoeld was voor mensen die er al goed van kunnen leven, maar juist voor diegenen die dat niet kunnen, en toch met een soort van ’kunst’ iets willen bereiken, ondersteunen of bijdragen- en dat zijn helaas verreweg de meesten in de popmuziek. Misschien moeten we popmuziek geen popmuziek meer noemen? Overigens ken ik ook hele populaire mensen die zichzelf toch niet kunnen bedruipen, maar dit terzijde.

Nu bleek dat er wel degelijk geld naar popmuziek zal gaan (hoewel je zou kunnen discussiëren over de vraag of dance en het volkse lied daartoe behoren) maakte mijn hart een extra sprongetje, want hiermee zijn we gelukkig weer verzekerd van toekomstige Armin van Buurens en Frans Bauers. Mick Jagger en ik vroegen ons al bezorgd af hoe dat toch zou moeten, of er wel troonopvolgers werden voorbereid en opgeleid om t.z.t. de scepter van Armin en Frans over te nemen. Mick stelde tot mijn verrassing voor om het zo lang even waar te nemen voor Frans, en maakte speciaal daartoe nog een clipje van ‘Heb je even voor mij’ om te kijken hoe dat zou overkomen. Maar Mick kan rustig met de Stones doorgaan, zo blijkt: de dance en het volkse lied krijgen een extra steun in de rug van de Staat. Pardon, de staat. Ons nationale culturele erfgoed is voorlopig weer even veilig gesteld.

Natuurlijk. Alle toekenning van subsidie is per definitie arbitrair en lokt derhalve discussie uit, met name onder de pechvogels die er naast grijpen. Dat sommigen heel veel geld in een bepaalde stijl verdienen lijkt mij op zich geen reden om hun nooddruftige collega’s niet te steunen. Ik had het persoonlijk dan ook een stuk sympathieker gevonden als Kayak dat miljoen van de Staat had mogen 'besteden.' Behalve een fantastische nieuwe rock opera had een toerneetje Ibiza van een maand of drie dan zeker tot de mogelijkheden behoord. Mijn auto begint inmiddels ook kuren te vertonen, dus ja. En dan zou die Amerikaanse droom toch nog door kunnen gaan! Kom op, wie zou ons dat nou niet gunnen?

Wat ik vind van subsidie op cultuur? Eerlijk weten? Prima, zo lang het maar mijn kant op gaat. Ieder voor zich, en ik een beetje meer dan jij, zo luidt het motto. Misschien moet ik toch maar VVD gaan stemmen.

Ton